چرا قرآن به زبان عربی نازل شده است؟

چرا قرآن به زبان عربی نازل شده است؟ نزول قرآن به زبان عربی با توجه به مخاطبان نخستین و شخص پیامبرکه عرب زبانند، یک جریان طبیعی است و هر سخنور و دانشمندی مطالب خویش را با زبان مخاطبان خود بیان می کند یا می نویسد؛ مگر آن که پیمودن چنین مسیری طبیعی به دلایلی غیر ممکن یا در پیش گرفتن رویه ای دیگر، ضروری به نظر برسد. خداوند نیز در ارسال پیامبران و ابلاغ پیام های خویش، همین رویه را تأیید کرده و به کارگرفته است: «و ما ارسلنا الا بلسان قومه لیبین لهم فیضل الله من یشاء و یهدی من یشاء و هو العزیز الحکیم = و ما هیچ فرستاده ای را جز با زبان مردمش نفرستادیم تا بتواند حقایق را برای آنان به روشنی بیان کند. پس خداوند هر کس را بخواهد گمراه و هر کس را بخواهد، هدایت می کند و او شکست ناپذیر و فرزانه است». بنابر آن چه گذشت، اگر قرآن به زبانی جز زبان عربی نازل می شد، جای آن داشت که از حکمت نزول قرآن به آن زبان، سوال و گفته شود: با آن که مخاطبان نخستین این پیام، عرب زبان هستند، چرا این پیام به زبان عربی نازل نشده است؟ جهت دیگری نیز وجود دارد که ضرورت به کارگیری این روش و نزول قرآن به زبان عربی را دو چندان می کند و آن، تحدی و طلب همانند آوری این کتاب است. اگر قرآن به زبان عربی نباشد، چگونه می شود از مخاطبانی که جز با زبان عربی آشنا نیستند، یا تسلط کافی بر زبان های دیگر ندارند، در خواست شود که برای روشن شدن حقانیت یا نادرستی مدعای پیامبر، سخنی همانند قرآن بیاورند؟ در این صورت به آسانی خواهند گفت: ما عرب زبانها، محتوای پیام تو را نمی فهمیم؛ پس چگونه همانند آن را بیاوریم؟ پس تحدی به قرآن نیز اقتضا می کند که این پیام به زبان مخاطبان اولیه اش باشد تا آن را درک کنند و بتوانند در باب درستی یا نادرستی مدعای پیامبر، خود را بیازمایند و حقیقت برایشان روشن شود. الف) پیش گیری از بهانه جویی مخالفان در آیه44 فصلت آمده است: « و لو جعلناه قرانا اعجمیا لقالوا لولا فصلت آیاته اعجمی و عربی قل هو للذین آمنوا هدی و شفاء و الذین لا یومنون فی آذانهم و قرو هو علیهم عمی اولئک ینادون من مکان بعید = و اگر آن کتاب را خواندی اعجمی قرار می دادیم، می گفتند: چرا آیاتش تبیین نشده است؟ آیا مردمی اعجمی و قرآنی عربی با یکدیگر تناسب دارند؟! بگو آن قرآن برای کسانی که ایمان آورده اند، رهنمود و بهبودی بخش است و کسانی که ایمان نمی آورند، در گوش هایشان سنگینی است و قرآن بر آنان مایه کور باطنی است. آنان از مکانی دور ندا می شوند». ب) زمینه سازی برای پذیرش عرب آیه198 شعراء «و لو نزلناه علی بعض الا عجمین فقراه علیهم ما کانوا به مومنین» اشاره به این نکته دارد که ملت عرب (دست کم اعراب معاصر) نزول قرآن(سخن و پیام خدا) را از سوی فردی غیر عرب پذیرا نبوده اند و اگر قرآن بر فردی غیر عرب نازل می شد، پیامبری وی و سخنش را نمی پذیرفتند. آیه شریف97 مریم نیز که از آسان ساختن قرآن به زبان پیامبر به منظور بشارت دادن به پرهیزکاران و بیم دادن قومی سرسخت سخن می گوید، می تواند به همین مطلب اشاره داشته باشد. ج) رد اتهام مخالفان استفاده دیگر قرآن از نزول آن به زبان عربی این است که شبهه مخالفان را که می گویند: پیامبرقرآن را از انسان دیگری فرا گرفته و این کتاب وحی، آسمانی نیست، باطل می کند؛ زیرا زبان کسی که قرآن را به او منتسب می دانند، اعجمی است؛ در صورتی که زبان قرآن عربیِ روشن است و بر فرض که مطالب آن از انسان دیگری گرفته شده باشد، امکان صدور الفاظ آن از فردی اعجمی منتفی است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: